ભવિષ્યની ચિંતા
"હાય! કેમ છો? ક્યાં ખોવાયા છો? યાદ પણ કરો છો કે પછી ભૂલી ગયા" મોબાઈલમાં ફ્લેશ થયેલા પ્રકૃતિના મેસેજે કામમાં ડૂબેલા પિંકેશનું ધ્યાન તોડ્યું. મેસેજ વાંચતાં જ હોઠ પર મધુર સ્મિત રેલાઈ ગયું.
કામની વ્યસ્તતા વિસરાઈ ગઈ અને પિંકેશ તરત રીપ્લાય ટાઈપ કરવા લાગ્યો. "તમે એમ થોડા ભુલાવ એમ છો ? યાદ તો સતત આવો છો પણ જુઓને આ કામની વ્યસ્તતા ! શ્વાસ લેવાનો પણ સમય જ ક્યાં મળે છે. ?"
"શ્વાસ ચાલશે છે ત્યાં સુધી કામ ચાલતું જ રહેશે. તમે જુઓ જ છો ને હું પણ ક્યાં ફ્રી રહું છું એમ છતાં યાદ કરી લઉં છું કે નહીં !?"
પ્રકૃતિના વળતા મેસેજનો જવાબ કઈ રીતે આપવો એ પિંકેશ વિચારી રહ્યો અને મેસેજ ટાઈપ કરવા લાગ્યો. "બોલો, ક્યારેય મળવું છે ?" પ્રકૃતિ જાણે આ શબ્દોની જ રાહ જોતી હતી. મેસેજ વાંચતાની સાથે પ્રકૃતિએ લખ્યું "આપ કહો ત્યારે હું હાજર" પિંકેશે જવાબ વળ્યો " ખૂબ જલ્દી મળીએ છીએ, લોન્ગ દ્રાઇવ પર જઈએ ક્યાંક દૂર." વાત પૂરી કરી પિંકેશ ફરી પાછો કામમાં જોડાયો.
"પ્રકૃતિ કયા વિચારોમાં ખોવાઈ છે? કોઈ પ્રોબ્લેમ્સ તો નથી ને ?" દ્રઈવિંગ કરી રહેલા પૂર્ણશના પ્રશ્ને મોબાઈલમાં ડૂબેલી પ્રકૃતિ સફાળી જાગી અને બોલી : "તમે છો તો પ્રોબ્લમ્સની તાકાત છે કે મારી પાસે પણ ફરકે ? અને તમે બાજુ હો ત્યારે તમારા સિવાય ક્યાં ખોવાવાનું હોય? કેટકેટલી તકલીફો અને વ્યસ્તતા વચ્ચે પણ હું યાદ કરું છું ત્યારે તરત દોડી આવો છો તમે. બસ મને તમારા જ ભવિષ્યની ચિંતા રહ્યા કરે છે સતત."
પ્રકૃતિનો હાથ હાથમાં લઈ પૂર્ણશે ચૂમી લીધો.
No comments:
Post a Comment